पदर खोचला होता

असून स्त्रीभ्रुण, घरी नकोशी

जन्म जाहला होता

कधी तरी आईने माझ्या 

पदर खोचला होता

माय सासरी नवीन होती

चालत नव्हते कांही

मुकाट गेली सामोरी ती

लिंग निदानालाही

जन्मायाच्या अधी मुलीचा

गळा दाबला होता

कधी तरी आईने माझ्या 

पदर खोचला होता

इतिहासाची पुनरावृत्ती

अधी दोनदा झाली

अशी कशी ही काजळलेली

पूर्व दिशेची लाली?

श्वास घ्यायच्या अधीच पहिला

श्वास थांबला होता

कधी तरी आईने माझ्या 

पदर खोचला होता

घरातल्यांनी नवस बोलला

जर का मुलगा झाला!

एक पोरगी करूत अर्पण

देवी यल्लम्माला

बरे जाहले मुलगी झाली 

अनर्थ टळला होता

कधी तरी आईने माझ्या 

पदर खोचला होता

आई झाली कणखर आता,

आम्ही सार्‍या बहिणी

तिला बघूनी उत्तर मिळते

 कशी असावी गृहिणी

तिच्या कडूनी लढावयाचा

अर्थ जाणला होता

कधी तरी आईने माझ्या 

पदर खोचला होता

काय पोरगी काय पोरगा?

काय दिवा वंशाचा?

थोतांडाला कुणी बनवला

भाग अंधश्रध्देचा?

अज्ञानाने ज्ञानासंगे 

लढा जिंकला होता

कधी तरी आईने माझ्या 

पदर खोचला होता

निशिकांत देशपांडे, पुणे.

मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३