Thursday, November 21, 2013

सजवुन गेला


बेसावध मी असताना
स्वप्नांना रुजवुन गेला
सुनसान विरानीलाही
माझ्या तो सजवुन गेला

श्रावण त्याच्यासंगे का
तो श्रावण बनून येतो?
मी मेघाला हे पुसता
तो हसतो निघून जातो
ग्रिष्मात एकदा आला
अन् धो धो बरसुन गेला
सुनसान विरानीलाही
माझ्या तो सजवुन गेला

मी दार किलकिले केले
त्याच्यासाठीच मनाचे
मज वेड लागले होते
सखयाच्या आगमनाचे
तो झोका प्राजक्ताचा
आला गंधाळुन गेला
सुनसान विरानीलाही
माझ्या तो सजवुन गेला

मी चकोरकुळची कन्या
तो चंद्र, नभीचा स्वामी
दोघात कसे हे फुलले
विरहाचे नाते नामी
भेटीची, मावळताना
तो आस जागवुन गेला
सुनसान विरानीलाही
माझ्या तो सजवुन गेला

या जुनाट भिंती, विटका
आयुष्याचा डोलारा
वाटते निघोनी जावे
यावे न इथे दोबारा
एकाच कटाक्षाने तो
रंगांना उधळुन गेला
सुनसान विरानीलाही
माझ्या तो सजवुन गेला

मी व्यर्थ दु:ख का करते?
तो दूरदूर असल्याचे
अन् शल्य मनी जाणवते
जे हवे तेच नसल्याचे
अंतरी पाहता कळले
तो  मजला व्यापुन गेला
सुनसान विरानीलाही
माझ्या तो सजवुन गेला


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com



Monday, November 18, 2013

एकएकटी नांदत होती

दारावरच्या पाटीवरती
दोन्ही नावे झळकत होती
पती नि पत्नी सदनिकेत त्या
एकएकटी नांदत होती

जवळ असोनी जवळिक नाही
असे कसे हे जीवन जगणे?
सुगंधास का फुलापासुनी
शक्य वाटते स्वतंत्र असणे?
अहंकार हा शत्रू असुनी
दोघेही गोंजारत होती
पती नि पत्नी सदनिकेत त्या
एकएकटी नांदत होती

आनंदाची नवीन व्याख्या
"दुसर्‍यावर कुरघोडी करणे"
"गं"ची बाधा दोघांनाही
अवघड होते प्रश्न मिटवणे
रेशिमगाठी सोडवण्याची
ना इच्छा ना फुरसत होती
पती नि पत्नी सदनिकेत त्या
एकएकटी नांदत होती

सणासुदीला घरचे जेवण
अशात केंव्हा शिजले नव्हते
ऑर्डर देउन मागवलेले
टेबलवरती सजले होते
करून आग्रह वाढायाची
विसरुन गेली पध्दत होती
पती नि पत्नी सदनिकेत त्या
एकएकटी नांदत होती

व्हाल्वोमधले शिष्ट प्रवासी
असेच त्यांचे जणू वागणे
अजून होता एक मुसाफिर
मूल पोटचे गोजिरवाणे
गुन्हा नसोनी मुलाभोवती
हेळ्सांड घोंघावत होती
पती नि पत्नी सदनिकेत त्या
एकएकटी नांदत होती

गरीब होते जरी बालपण
माझे मजला होते प्यारे
प्रेमळ आई बाबाकडुनी
मला मिळाले लाख सितारे
त्यांच्या पंखातला उबारा
एकच माझी दौलत होती
पती नि पत्नी सदनिकेत त्या
एकएकटी नांदत होती


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com



का ओहोटी दिसली नाही?

असून आवस आयुष्याची
भरती का ओसरली नाही?
आठवणींच्या सागरलाटा
का ओहोटी दिसली नाही?

पापणीत तुज साठवले पण
तरी ती सदा ओली असते
आठवणींशी कुजबुज करता
हळूहळू गाली ओघळते
स्पंदनातही हवीहवीशी
ऊब तुझी जाणवली नाही
आठवणींच्या सागरलाटा
का ओहोटी दिसली नाही?

पक्षी येती, जाती पण या,
आठवणी येतात फक्त का?
आठवणींची वर्दळ असुनी
मना वाटते रिक्तरिक्त का?
एक जमाना झाला माझ्या
कळी मनाची फुलली नाही
आठवणींच्या सागरलाटा
का ओहोटी दिसली नाही?

दिवस, रात्र मी ढकलत असतो
काळ असा हा कसा थांबला ?
तुझी वजावट झाल्यापासुन
प्रवासातला वेग खुंटला
तुझ्यात गाडी अशी अडकली !
पुन्हा कधी चौखुरली नाही
आठवणींच्या सागरलाटा
का ओहोटी दिसली नाही?

आनंदाने जगता जगता
आठवणींचे बीज पेरतो
माणसास या सुखी क्षणांचा
भविष्यात मग पाश काचतो
क्षणाक्षणाला गुदमर येथे
वाट मोकळी उरली नाही
आठवणींच्या सागरलाटा
का ओहोटी दिसली नाही?

आयुष्याच्या डायरीत या
कसे रकाने भरावयाचे?
घडण्याआधी लिहिण्याजोगे
वेध लागले सरावयाचे
पूर्ण फाटकी झोळी माझी
मिळून सारे, उरले नाही
आठवणींच्या सागरलाटा
का ओहोटी दिसली नाही?


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

Friday, November 1, 2013

तू नसल्याचे मनी रितेपण


गझलेच्या मैफिलीत जेंव्हा
रंग लागतो भरावयाला
तू नसल्याचे मनी रितेपण
भरून येते छळावयाला

नंदनवनही कवेत होते
तुझ्या सोबती वावरताना
एक निराळी धुंदी होती
पडताना अन् सावरताना
सुवर्णक्षण जे कधी भोगले
तेच लागले रुतावयाला
तू नसल्याचे मनी रितेपण
भरून येते छळावयाला

अनुभवला स्पर्शात तुझ्या मी
कायापालट जीवनातला
शक्य जाहले अशक्य ते ते
ऋतू भेटला श्रावणातला
अक्षर ओळख नसून सुध्दा
गीत लागलो लिहावयाला
तू नसल्याचे मनी रितेपण
भरून येते छळावयाला

परीघ अपुल्या स्वप्नांचा तर
क्षितिजाच्या पण पल्याड होता
खाचा खळगे पदोपदी अन्
समोर मोठा पहाड होता
हात घाट्ट हातात असू दे
जमेल तितके चढावयाला
तू नसल्याचे मनी रितेपण
भरून येते छळावयाला

जीवन म्हणजे एक खण्डहर
वैभव जेथे कधी नांदले
आठवणींचा जुना खजाना
शुन्य आजच्या क्षणी राहिले
आयुष्याच्या जुनाट भिंती
रंग लागले उडावयाला
तू नसल्याचे मनी रितेपण
भरून येते छळावयाला

शेवटचा हा पडाव आहे
सुरकुत्यासवे रहावयाचा
बघून मागे आठवणींना
देत उजाळा जगावयाचा
पुढील जन्मी प्रभात किरणे
पुन्हा लागतिल दिसावयाला
तू नसल्याचे मनी रितेपण
भरून येते छळावयाला


निशिकांत देशपांडे. मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail=== nishides1944@yahoo.com