भाग्य उ़जळले

धूळ झटकुनी साफ सफाई
स्नान घातले भाग्य उजळले
ऑक्टोबरच्या दुसर्‍या दिवशी
गांधी पुतळे मिष्किल हसले

आज संसदेमधे तुला रे
लबाड कोल्हे फुले वाहतिल
"वैष्णव जन" भजनाला गाउन
फोटोसाठी सूत काततिल
तत्त्व शोभते तुझे पुस्तकी
म्हणती पाळुन काय गवसले?
ऑक्टोबरच्या दुसर्‍या दिवशी
गांधी पुतळे मिष्किल हसले

गांधी बाबा जुन्या तुझ्या रे
चष्म्याचा बघ लिलाव झाला
रक्ताने भिजल्या गवताला
भाव करोडो खरेच आला
तत्त्व तुझे बिनभाव घ्यावया
कुणी गिर्हाइक मला न दिसले
ऑक्टोबरच्या दुसर्‍या दिवशी
गांधी पुतळे मिष्किल हसले

पंचा नेसुन जन्म काढला
कौतुक होते तुझे केवढे !
करदोडाही नसे कटीला
नागवले जनतेस एवढे
शासन, नेते दोन्ही अपुले
दूषण कोणा द्यावे कसले?
ऑक्टोबरच्या दुसर्‍या दिवशी
गांधी पुतळे मिष्किल हसले

वस्त्र विदेशी किती जाळली
तुझा स्वदेशी ऐकुन नारा
परदेशी पुंजीत अचानक
दिसू लागला अता उबारा
तूच सांग दैवास आमुच्या
काळे इतके कुणी फासले?
ऑक्टोबरच्या दुसर्‍या दिवशी
गांधी पुतळे मिष्किल हसले

झोपाया बाळास लागते
सुरेल आईची अंगाई
आर्थिक प्रगती होण्यासाठी
म्हणे जरूरी ही महागाई
जरी सारथी अर्थतज्ञ पण
चाक रथाचे आहे फसले
ऑक्टोबरच्या दुसर्‍या दिवशी
गांधी पुतळे मिष्किल हसले


निशिकांत देशपांडे मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

पुन्हा गणपती नाचत आले

दूर जाहले आकाशीचे
मळभ, जीवनी उजेड झाला
भक्तजनांना दर्शन देण्या
पुन्हा गणपती नाचत आला

तू आल्यावर, जाण्याआधी
सुवर्ण असतो काळ आमुचा
भक्तिरसाची झिंग अशी की
हरवुन जातो ताळ आमुचा
तूच दयाळू अन् कनवाळू
तुझी सावली सकळ जगाला
भक्तजनांना दर्शन देण्या
पुन्हा गणपती नाचत आला

उच्च रवातिल फिल्मी गांणी
चोविस घंटे कसे ऐकशी?
कमाल आहे तुझी गणेशा
संयम आम्हा किती दावसी?
वेळ आली रे कान पिळूनी
समजावावे स्पष्ट जगाला
भक्तजनांना दर्शन देण्या
पुन्हा गणपती नाचत आला

वाचतोस का नाही श्री तू?
पाढा अमुच्या दुष्कृत्त्यांचा
देवा समोर स्वर्गी जाउन
विजय येथला दुष्कृत्त्यांचा
तिसरा डोळा सांग उघडण्या
जरा तुझ्या क्रोधी बाबाला
भक्तजनांना दर्शन देण्या
पुन्हा गणपती नाचत आला

पुण्य जाहले लज्जित येथे
पाप वावरे उजळपणाने
धर्म पराजित होउन त्याचे
स्खलन होतसे कणाकणाने
जन्म घ्यायची वेळ आली हे
स्मरण जरा दे श्रीकृष्णाला
भक्तजनांना दर्शन देण्या
पुन्हा गणपती नाचत आला


निशिकांत देशपांडे मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

तीन चारोळ्या

१)
तू करविता श्रीगणेशा पण तरीही का असे?
वागती बेताल सारे की जणू जडले पिसे
तू दिली विद्या आम्हाला वाचण्या लिहिण्यास पण
राज्यकर्त्यांना दिली बुद्धी, भरायाला खिसे
२)
तूच खा गणराय मोदक अन् चढू दे बाळसे
गोड देवा खात नाही हल्ली कुणीही फारसे
राज्यकर्त्यांनी बदलले अन्न त्यांचे एवढे
पचविले लाखो टनांनी खाणीत लिलया कोळसे
३)
का हवी शुभवेळ सांगा गणपतीच्या पूजना?
भाव भक्तीने करावी रोज त्याची अर्चना
विघ्नहर्त्याच्या कृपेने दूर पळती संकटे
सौख्य लाभे जीवनी अन् पूर्ण होते कामना

निशिकांत देशपांडे मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

हीच माझी वाट होती

तीच वस्ती, ती गुरे अन् तेच मंदिर
पण दुतर्फा काल झाडी दाट होती
बालपण फुलले जिथे ती, आठवांनी
लगडलेली हीच माझी वाट होती

सोडुनी आयुष्य ते खेड्यातले मी
आज का शहरात आलो? चूक झाली
हातसडीचा भात, घरचे तूप गेले
बर्गर, पिझा, थाळीच आता भूक झाली
नांदणे एकत्र मायेने, सुखाने
स्नेहबंधाचीच विरली लाट होती
बालपण फुलले जिथे ती, आठवांनी
लगडलेली हीच माझी वाट होती

दूर मथुरा पण तरी गावात माझ्या
प्रतिवर्ष जन्मे यादवांचा सावळा
किर्तनी, भजनात सारे दंग होती
जन्माष्टमीचा खास होता सोहळा
सूंठसाखर वाटण्याची मंदिराने
कैक वर्षे पाळली वहिवाट होती
बालपण फुलले जिथे ती, आठवांनी
लगडलेली हीच माझी वाट होती

अंगणी झाडे फुलांची, कैक वेली,
मोकळी झुळझुळ हवा, पक्षी थव्याने,
दावणीला बांधलेली गाय कपिला
जीव गुदमरतो किती त्या आठवाने !
टोचते मज फोम गादी, मी भुईवर
आर्ततेने टेकली हो पाठ होती
बालपण फुलले जिथे ती, आठवांनी
लगडलेली हीच माझी वाट होती

पाहण्या जाऊन मी पडक्या घराला
वेळ, पैसा का करावा खर्च आता
अंगणाचे घर कसे असते बघाया
संगणक उघडून करतो सर्च आता
बेडरुम नव्हते घराला, ओसरीवर
घोंगडे टाकून दिसली खाट होती
बालपण फुलले जिथे ती, आठवांनी
लगडलेली हीच माझी वाट होती


निशिकांत देशपांडे  मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

अश्रूंनाही नको नकोसे

कधी न रडतो, जगास वाटे
आहे मी खुशहाल
अश्रूंनाही नको नकोसे
सुरकुतलेले गाल

म्हणे कधी मी मोठा होतो
समाजतही मान
बरे जाहले विसरुन गेलो
इतिहासाचे पान
नवीन लिहिण्या कोरी पाटी
पुसला सारा काल
अश्रूंनाही नको नकोसे
सुरकुतलेले गाल

चालत आहे काळासंगे
थकल्यावर थांबतो
पुढे जमाना जातो, मागे
वळतो ना पाहतो
उरली माझी मलाच संगत
धरतो आता ताल
अश्रूंनाही नको नकोसे
सुरकुतलेले गाल

सुखदु:खाची तमा न करता
अलिप्त मी वागलो
जगलो, मेलो कैक जन्म अन्
चिरंजीव जाहलो
बघून माझा बुलंद लहजा
चुकचुकली ना पाल
अश्रूंनाही नको नकोसे
सुरकुतलेले गाल

कलंदरी अन् बेदरकारी
सूत्र नवे गवसले
मुक्त वागतो, नात्यामधले
पीळ सर्व उसवले
प्यादे बनलो कधीच नाही
सवती माझी चाल
अश्रूंनाही नको नकोसे
सुरकुतलेले गाल

काय कमवले? काय गमवले?
हिशोब केला काल
ग्रिष्म तापले, वसंत फुलले
अनुभवले हरसाल
हीच शिदोरी पदरी माझ्या
झालो मालामाल
अश्रूंनाही नको नकोसे
सुरकुतलेले गाल


निशिकांत देशपांडे  मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

अंधाराशी नातं जोडते आहे

एकदा हो किंवा नाही सांगून टाक
ती तुझ्यासाठी कुढते आहे
अश्रूंना लपवून हसतेय खरी
पण अंधाराशी नातं जोडते आहे

ती नाजूक वेल थरथरणारी
जगायला अधाराची गरज आहे
आधार म्हणून कोण हवाय
याची तिला समज आहे
निराश होउन आकांक्षांच्या पर्णफुटीला
स्वतःच ती खुडते आहे
अश्रूंना लपवून हसतेय खरी
पण अंधाराशी नातं जोडते आहे

नाद होता तिला बांधायचा
हवेत इमले, पत्त्याचे बंगले
समुद्रकिनारी तुझ्या सोबतीने
उभारले किती वाळूचे किल्ले?
वास्तवाची जाण आणी जमिनीवर पाय टेकता
इमले, पत्त्याचे बंगले निर्विकारपणे तोडते आहे
अश्रूंना लपवून हसतेय खरी
पण अंधाराशी नातं जोडते आहे

प्रेमपत्रं खूप लिहिली होती पण
लाजरीनं पोस्टच केली नाहीत
अनिश्चितेच्या वेदनांचे डंख
तिचे तिलाच असतील माहीत
मुळात ती निनावी पत्रं नव्हती पण हार मानून
पत्रातले स्वतःचे नाव ती खोडते आहे
अश्रूंना लपवून हसतेय खरी
पण अंधाराशी नातं जोडते आहे

धोधो बरसणारा मल्हार कधी
तर कधी मनभावन बसंत
तिन्ही त्रिकाळी आळवत असे
नव्हती तिला उसंत
आता मिरेचे विरहगीन अन् विषाचा प्याला घेउन
अस्तित्वाची लढाई लढते आहे
अश्रूंना लपवून हसतेय खरी
पण अंधाराशी नातं जोडते आहे

आहेस खरे तर तू सूर्य तिचा
पण तिला अंधार का देत आहेस?
उजेड तुझा संपून गेलाय, की
तिची सत्व परिक्षा घेत आहेस?
कवडसा होउन गेलास तर दिसेल तुला
तुझाच अंधार पांघरून ती रडते आहे
अश्रूंना लपवून हसतेय खरी
पण अंधाराशी नातं जोडते आहे

निशिकांत देशपांडे  मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--nishides1944@yahoo.com


 

तुझेच गाणे ओठावरती

तुझिया वरती गीत लिहाया शब्द जुळवतो
तुझेच गाणे ओठावरती मी गुणगुणतो


तुझे हासणे, तुझे बोलणे, तुझे लाजणे
मला आवडे कधी तुझे ते रुसून बसणे
तुझ्या भोवती सदा सर्वदा मी रुणझुणतो
तुझेच गाणे ओठावरती मी गुणगुणतो

वसंत फुलला जेंव्हा भेटी झाल्या अपुल्या
आठवणीच्या शुभ्र तारका मनी कोंदल्या
बेमौसम का श्रावण तू येता रिमझिमतो
तुझेच गाणे ओठावरती मी गुणगुणतो

मिसळुन गेलो केंव्हा आपण पत्ता नाही
दोस्तीमध्ये गाजवलेली सत्ता नाही
आठव येता झर्‍याप्रमणे मी झुळझुळतो
तुझेच गाणे ओठावरती मी गुणगुणतो

सुखदु:खाची एकच व्याख्या अपुली आहे
सूर, ताल, लय आयुष्याची जपली आहे
केसामध्ये फुले तुझ्या अन् मी दरवळतो
तुझेच गाणे ओठावरती मी गुणगुणतो

तू नसताना क्षितीज असते काजळलेले
चैन हरवुनी भाव मनाचे वादळलेले
तुला शोधण्या अंधःकारी मी मिणमिणतो
तुझेच गाणे ओठावरती मी गुणगुणतो

आम्रतरूवर मोहर नसता, कोकिळ ताना
सदा ऐकल्या मिठीत आपण मोहरताना
आम्राईतुन झुळूक होवुन मी सळसळलो
तुझेच गाणे ओठावरती मी गुणगुणतो


निशिकांत देशपांडे  मो.क्र.९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

बात तो हो

जिंदगीके किसी मोडपर मुलाकात तो हो
बात मुख्तसरहि सही मगर बात तो हो.

जीते है कैसे साथ साथ लोग उम्र सारी
मेरे तो जुदाईके सिलसिले है जारी
छाँव मे एक पलहि सही मगर साथ तो हो
बात मुख्तसरहि सही मगर बात तो हो.

माना कि बहुत आपको मुझसे सही गिला
यहभी सही है मुझको कोई और ना मिला
प्यार न हो दिलमे सही जजबात तो हो
बात मुख्तसरहि सही मगर बात तो हो.

अजब थी चाह मुझे चाँद सितारोंकी
पाने उन्हे जरूरत  अंधेरोंके कतारोंकी
रंगीनसी छॉटी हि सही रात तो हो
बात मुख्तसरहि सही मगर बात तो हो.

उम्मीद डूबतेको तिनकोंके सहारेकी
गलती तो नही रखना उंम्मीद बहारोंकी
कातिलाना सुर्ख सही मगर हाथ तो हो
बात मुख्तसरहि सही मगर बात तो हो.


निशिकांत देशपांडे  मो.नं. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com