दोन किनारे सीमा असुनी
त्यात खुशीने रहात गेलो
खळखळणार्या निर्झरासवे
बेफिकिरीने वहात गेलो
खाचा खळग्यातुनी काढला
मार्ग नेहमी आयुष्याचा
एकेरी ही वाट चालतो
प्रश्नच नव्हता परतायाचा
संकटातही ना डगमगता
पुढे पुढे मी निवांत गेलो
खळखळणार्या निर्झरासवे
बेफिकिरीने वहात गेलो
काय बघाया मागे होते?
गतकाळाची फक्त लक्तरे
बालपणीही तशीच रखरख
समोर दिसती जुनी दप्तरे
दु:खालाही आठवताना
मनी सदा हिंदोळत गेलो
खळखळणार्या निर्झरासवे
बेफिकिरीने वहात गेलो
लेखाजोखा आयुष्याचा
गर्वगीत हे माझे आहे
इतिहासाच्या पानावरती
मी लिहिले ते ताजे आहे
नवीन व्याख्या आनंदाची
माझ्यासाठी करीत गेलो
खळखळणार्या निर्झरासवे
बेफिकिरीने वहात गेलो
नसेन मी श्रीमंत, यशस्वी
आजही जरी लोकार्थाने
सुख चैनीच्या सुगीत जगलो
कलंदरासम सर्वार्थाने
अश्वमेध गरिबीचा केला
सातत्याने जिंकत गेलो
खळखळणार्या निर्झरासवे
बेफिकिरीने वहात गेलो
निशिकांत देशपांडे, पुणे.
मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
No comments:
Post a Comment