Monday, January 18, 2021

आनंदाश्रू झरती---वीरपत्नीचे मनोगत


" कामी आला ", सीमेवरुनी

निरोप आल्यावरती

डोळ्यामधुनी दुखःसोबत

आनंदाश्रू गळती


आठवते ती अंगावरची

हळद केवढी ओली !

आनंदाचे दिवस संपण्या

अधीच ऑर्डर आली

समजावत मज सखा म्हणाला

माझे बाहू स्फुरती

डोळ्यामधुनी दुखःसोबत

आनंदाश्रू गळती


युध्द जरी का चालू होते

फोन यायचा रात्री

निडर एवढा! असावयाची

मनी यशाची खात्री

किती मारले शत्रू याची

करावयाचा गिनती

डोळ्यामधुनी दुखःसोबत

आनंदाश्रू गळती


देशासाठी मरावयाची

सुवर्ण संधी असते

कौटुंबिक जाहली क्षती तर

रडावयाचे नसते

तेवत असते शहिदांसाठी 

विझू नये ती पणती

डोळ्यामधुनी दुखःसोबत

आनंदाश्रू गळती


सैनिक पत्नी हात जोडुनी

दान मागते आहे

शहिदांसाठी सन्मानावर

हक्क सांगते आहे

सडकेवरचे गुंड कशाला

भंपक नेते म्हणती?

डोळ्यामधुनी दुखःसोबत

आनंदाश्रू गळती


माझ्या गर्भामधे सख्याचा

अंकुर आहे रुजला

मातृभूमीला आर्घ्य द्यायला

वारस आहे ठरला

मरून अजरामर झाल्यावर

जगात होते महती

डोळ्यामधुनी दुखःसोबत

आनंदाश्रू गळती



निशिकांत देशपांडे, पुणे.

मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३



Friday, January 15, 2021

पायवाट चालतो

 

ध्येय दिशेने पुढे

जायचे ठरवतो

असो अरूंद वाकडी

पायवाट चालतो


शहर लखलखीत का

स्वप्न दावते मला

गाव स्वच्छ पण तरी

का न भावते मला?

भले बुरे काय या

संभ्रमात नांदतो

असो अरूंद वाकडी

पायवाट चालतो


महामार्ग चालता

केवढी चहल पहल!

गाव सोडल्यावरी

मानवेल का बदल?

कल्पना करूनही

श्वास आत कोंडतो

असो अरूंद वाकडी

पायवाट चालतो


वाट मीच निवडली

दोष का उगा कुणा?

जात जात सोडल्या

मीच माझिया खुणा

कैक युगे लोटली

ध्येय लांब पाहतो

असो अरूंद वाकडी

पायवाट चालतो


नको मार्ग सागरी

शांतसे जगायचे

संथ जीवनात का

उगाच वादळायचे?

शोधण्यास शांतता

घर शिवार गाठतो

असो अरूंद वाकडी

पायवाट चालतो


स्वप्न वेगळे पडो

वाटते पुन्हा पुन्हा

चौकटीस तोडणे

विश्व मानते गुन्हा

तरी गाव वापसी

मार्ग फक्त वाटतो

असो अरूंद वाकडी

पायवाट चालतो



निशिकांत देशपांडे, पुणे.

मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३



Sunday, January 3, 2021

हात सख्याचा हाती धरुनी

 

डोलीमध्ये बसून आले

हजार स्वप्ने उरी घेउनी

उंबरठ्यावर माप उलटले

हात सख्याचा हाती धरुनी


पहिले वहिले दिवस केवढे

रोमांचांना पांघरायचे!

नजरानजरेनेही साध्या

मनात कांही तरी व्हायचे

विसरायाचे मातपित्याला

यत्न न करता गेले जमुनी

उंबरठ्यावर माप उलटले

हात सख्याचा हाती धरुनी


दिवस संपता संपत नव्हता

रात्र अपूरी पडावयाची

पंख नसोनी घाई होती

क्षितिजापुढती उडावयाची

दोघांच्या या विश्वामध्ये

मंगल सारे गेले घडुनी

उंबरठ्यावर माप उलटले

हात सख्याचा हाती धरुनी


अल्पायुष्यी असावयाचा

शाप असावा आनंदाला

ओहोटी का प्रेमसागरी

अशी लागली दिसावयाला?

अता नव्याने जगू लागलो

नजरेने नजरेस टाळुनी

उंबरठ्यावर माप उलटले

हात सख्याचा हाती धरुनी


उदासवाणा सुरू जाहला

कालखंड हा आयुष्याचा

पुढील रस्ता मलाच आहे

एकएकटे चालायाचा

तगमग इतकी वाढत आहे

स्वप्न भंगते जाग येउनी

उंबरठ्यावर माप उलटले

हात सख्याचा हाती धरुनी


आरसा मला दावत नाही

बिंब नीटसे माझे मजला

लिहावयाला काय जीवनी?

माझ्यावरती कविता गझला

शोध घ्यावया कुठे बघावे?

मीच हरवले माझ्या मधुनी

उंबरठ्यावर माप उलटले

हात सख्याचा हाती धरुनी



निशिकांत देशपांडे, पुणे.

मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३