अंतरी खुलते कशी?

अंगणी बरसात होता
मी मनी भिजते कशी?
साजनाच्या चाहुलीने
अंतरी खुलते कशी?

काय घडते आठवांने
मी सख्या सांगू कसे?
सांगते ज्यांना, तयांना
वाटते जडले पिसे
प्रश्न सार्‍यांना, खुशीने
एकटी जगते कशी?
साजनाच्या चाहुलीने
अंतरी खुलते कशी?

भेटता स्वप्नातही पण
एवढी गंधाळते!
चेहर्‍यावरची उदासी
तत्क्षणी तेजाळते
फेशियल, लिपस्टिकविना मी
आरशा! सजते कशी?
साजनाच्या चाहुलीने
अंतरी खुलते कशी?

मी चिरंजिव आठवांच्या
संगतीने राहते
एकटी आहे जराही
मी कधी ना मानते
ऊन नाही पण सख्याची
सावली मिळते कशी?
साजनाच्या चाहुलीने
अंतरी खुलते कशी?

मी गिधाडांना कधीही
भीक नाही घातली
जीवनाची वाट अवघड
एकट्याने चालली
भोवती काटे कळीच्या
पाकळी फुलते कशी?
साजनाच्या चाहुलीने
अंतरी खुलते कशी?

छेडला मल्हार जेंव्हा
मुक्त ओघळल्या सरी
लाउनी शुन्यात दृष्टी
आर्तले मी अंतरी
ताल, सम ना गावताही
सूर मी धरते कशी?
साजनाच्या चाहुलीने
अंतरी खुलते कशी?


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

मोसम आला

चिंब अंतरी भिजावयाचा मोसम आला
गूज मनीचे सांगायाचा मोसम आला

तुझ्या भोवती वसंतही रेंगाळत असतो
असून शुध्दोदक प्याला फेसाळत असतो
भान हरवुनी जगावयाचा मोसम आला
गूज मनीचे सांगायाचा मोसम आला

तुझ्यामुळे तर वाळवंटही हिरवे झाले.
पर्णफुटीचे ऋतू परतले, बरवे झाले
तृणासवे दव चमकायाचा मोसम आला
गूज मनीचे सांगायाचा मोसम आला

फूल उमलते बघून आशा मनी जागली
जगावयाची पुन्हा एकदा भूक लागली
काट्यांचाही उमलायाचा मोसम आला
गूज मनीचे सांगायाचा मोसम आला

तुझ्याविना मी, माझ्याविन तू किती अधुरे!
कसे फुटावे प्रेमाला मग नवे धुमारे?
झेप घेउनी उडावयाचा मोसम आला
गूज मनीचे सांगायाचा मोसम आला

लोक काय म्हणतील म्हणू दे, तमा न त्याची
खूप वाटली लाज जनांची, कधी मनाची
बंड करोनी उठावयाचा मोसम आला
गूज मनीचे सांगायाचा मोसम आला

नकोत सीमा, परीघही गुदमरण्यासाठी
तोड शृंखला परंपरेच्या जगण्यासाठी
क्षितिजाच्याही पुढे जायचा मोसम आला
गूज मनीचे सांगायाचा मोसम आला


निशिकांत देशपांडे. मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

देउनी गेली उसासा

अंतरी खचल्या मनाला

पाहिजे होता दिलासा

एक क्षण आली सखी अन्

देउनी गेली उसासा

तू सखे येणार कळता

हासल्या भिंती कुडाच्या(*)

ग्रिष्म सरला, चिंबले मन

चाहुलीने श्रावणाच्या

नाव माझ्या झोपडीला

मी दिले होते लव्हासा

एक क्षण आली सखी अन्

देउनी गेली उसासा

वाट बघणे प्रेयसीची

छंद हा जन्मांतरीचा

जो कधी सुखवी मना तर

काच ठरतो अंतरीचा

मृगजळापासून मिळतो

का तृषार्ताला दिलासा?

एक क्षण आली सखी अन्

देउनी गेली उसासा

पूर्ण मी हरवून गेलो

माझिया पासून जेंव्हा

आरसा छद्मीपणाने

हासला पाहून तेंव्हा

हे असे का जाहले? मी

कोणता देऊ खुलासा?

एक क्षण आली सखी अन्

देउनी गेली उसासा

पाकळ्यांशी गूज माझे

तू सखे ऐकू नको ना!

गंध घेतो द्यावया तुज

संशयी होऊ नको ना!

गंधकोषी भेटशिल तू

हा मनी आहे भरवसा

एक क्षण आली सखी अन्

देउनी गेली उसासा

आठवांच्या संगतीने

दु:ख बोथटले जरासे

वाळवंटी नांदताना

वाटते निवडुंग खासे

जो दिवस उगवे सकाळी

वाटतो आहे बरासा

एक क्षण आली सखी अन्

देउनी गेली उसासा

निशिकांत देशपांडे. मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३

E Mail--- nishides1944@yahoo.com

लाट तू झालीस का?

हे खरे! मी जा म्हणालो
पण अशी गेलीस का?
नाव बुडवायास माझी
लाट तू झालीस का?

लूट जर झाली फुलांची
गंधही जातो सवे
तू सखे गेलीस सोडुन
आठवांचे का थवे?
ठाण मांडुन खोल हृदयी
तू अशी बसलीस का?
नाव बुडवायास माझी
लाट तू झालीस का?

तुज म्हणे कविता नि गझला
आवडाया लागल्या!
शब्द माझे पण तुझ्याही
चित्तवृत्ती चिंबल्या
कंच हिरव्या श्रावणाला
पाठ दाखवलीस का?
नाव बुडवायास माझी
लाट तू झालीस का?

तू मनाच्या संथ डोही
टाकले इतके खडे!
त्या तरंगातील गुदमर
ऊर माझा धडधडे
पाडण्या हृदया चरे तू
ठरवुनी आलीस का?
नाव बुडवायास माझी
लाट तू झालीस का?

श्रावणाची आस नाही
ग्रिष्म माझा सोबती
सांग! विरहाहून मोठी
होरपळ ती कोणती?
पोळणे गुणधर्म असुनी
चांदणे बनलीस का?
नाव बुडवायास माझी
लाट तू झालीस का?

संपले युग सोनियाचे
सांज आली जीवनी
एकटी असतेस आता
साजनाविन साजनी
शर्यतीमध्ये यशाच्या
तू अशी हरलीस का?
 नाव बुडवायास माझी
लाट तू झालीस का?


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com