ओठ न देती साथ परंतू
व्यक्त व्हावया झरते कविता
ध्यास लागला असा जिवाला
जिकडे तिकडे दिसते कविता
मनोभावना तरारलेली
वसंतातल्या हिरवाईची
असो कहाणी भळभळणार्या
उदासवाण्या पानगळीची
कुजबुजायला गूज मनीचे
क्षणात एका, स्मरते कविता
ध्यास लागला असा जिवाला
जिकडे तिकडे दिसते कविता
प्रशांत समयी उत्तररात्री
रेशिम नाती विणली गेली
ती अन् त्याने मनोभावना
ओठांवरती अंकित केली
चांदणरात्री मोहरणारी
प्राजक्ताने सजते कविता
ध्यास लागला असा जिवाला
जिकडे तिकडे दिसते कविता
ओंगळवाण्या समाजातले
बलात्कार, स्त्रीभ्रुण हत्त्येचे
चित्र पाहता, अनाथाश्रमी
जगणार्या निष्पाप जिवांचे
खदखदणार्या आक्रोशाची
धगधगणारी बनते कविता
ध्यास लागला असा जिवाला
जिकडे तिकडे दिसते कविता
एकोळी, दोनोळी, हायकू.
मिनिस्कर्टचे प्रकार आले
अर्थपूर्ण, लयबध्द काव्य पण
रसिकांनी का पसंद केले?
चारोळ्यांच्या त्सुनामीतही
हिमालयासम टिकते कविता
ध्यास लागला असा जिवाला
जिकडे तिकडे दिसते कविता
कविता म्हणजे समाजातल्या
परिस्थितीचे बिंब असावे
पुरे जाहले चंद्र, चांदण्या
फक्त कल्पना विश्व नसावे
प्रश्नांशी निगडित असणारी
तळमळणारी असते कविता
ध्यास लागला असा जिवाला
जिकडे तिकडे दिसते कविता
निशिकांत देशपांडे.मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail---nishides1944@yahoo.com
No comments:
Post a Comment