पदर खोचला होता

 

असून स्त्रीभ्रुण, जगात माझा

जन्म जाहला होता

आईनेही जन्म द्यावया 

पदर खोचला होता

जन्मताच मी रडले, लागुन

नव्या जगाचा वारा

पदराखाली तिने घेउनी

दिधल्या अमृत धारा

याच दुधाने कसे जगावे?

धडा शिकवला होता

आईनेही जन्म द्यावया 

पदर खोचला होता

आल्यावरती पदर, घेतली

साडी मज आईने

पदरावरती मोर छानसा

विणलाही घाईने

पदर घ्यायचा चापुन चोपुन

पाठ गिरवला होता

आईनेही जन्म द्यावया 

पदर खोचला होता

सुटले घर, लग्नात बांधली

गाठ जशी नवर्‍याशी

माझ्यासाठी घर जे होते

उत्तर दक्षिण काशी

अश्रू पुसण्या तुझाच आई

पदर शोधला होता

आईनेही जन्म द्यावया 

पदर खोचला होता

पदरमोड कष्टांची करुनी

गाडा रेटत होती

आज नसोनी, वळणावरती

आई भेटत होती

संकटकाळी लपावयाला

पदर न उरला होता

आईनेही जन्म द्यावया 

पदर खोचला होता

भिन्न मनाचे पदर एवढे!

जीवन सारे गेले

उलगडले पण तरी हजारो

उकलू ना शकलेले

हर पदराचा रंग जीवना

कुणी जाणला होता?

आईनेही जन्म द्यावया 

पदर खोचला होता

निशिकांत देशपांडे, पुणे.

मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३