जा पुढे शुन्यातुनी

मुक्त हो मुक्ता जराशी, कालच्या शल्यातुनी
स्वप्न विरले तर विरू दे, जा पुढे शुन्यातुनी

थेंब अश्रूंचे जुने, व्हावेत मोती आजचे
यत्न कर तू याचसाठी, टाक पुरुनी कालचे
जीवना आकार दे तू, आपुल्या मुल्यातुनी
स्वप्न विरले तर विरू दे, जा पुढे शुन्यातुनी

वागती दुसरे कसे? या वर खुशी मोजू नये
तू स्वयंभू कर सुखांना, वेदना जिंकू नये
उत्तरे मिळतील तुजला, आपुल्या प्रश्नांतुनी
स्वप्न विरले तर विरू दे, जा पुढे शुन्यातुनी

आज नजरेआड तारे दोन लपलेले तरी
धीर धर ते भेटतिल; पण एवढे कर तोवरी
बघ चिमुरड्यांना नभीच्या रोज नक्षत्रातुनी
स्वप्न विरले तर विरू दे, जा पुढे शुन्यातुनी

तू तळागाळातल्यांचा भार घे खांद्यावरी
आपुले कर पीडितांना, आपुले नसले तरी
माय होण्या वंचितांची, ऊठ ये! कोषातुनी
स्वप्न विरले तर विरू दे, जा पुढे शुन्यातुनी

पेरले जे ते उगवते, हे खरे असले तरी
माजते तण संकटांचे, पेरले नाही तरी
पण सुगी होणार नाक्की, उभर तू क्लेशातुनी
 स्वप्न विरले तर विरू दे, जा पुढे शुन्यातुनी

कुंचला घे रंग देण्या, तू उद्याच्या जीवना
चित्र रेखाटून हिरवे, साद दे तू श्रावणा
घे भरारी ऊंच गगनी, नीघ नैराश्यातुनी
स्वप्न विरले तर विरू दे, जा पुढे शुन्यातुनी


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३