खाचा खळगे असून रस्ता चालत आलो
सोबत नव्हती तरी स्वतःशी बोलत आलो
वसंतात सांगाती होती खूप माणसे
वाटत होते जीवनास लाभले बाळसे
ग्रिष्मामध्ये पुन्हा एकटा! पोळत आलो
सोबत नव्हती तरी स्वतःशी बोलत आलो
गस्त घालती जरी संकटे घराभोवती
सदैव लढतो त्यांच्यांशी, पण तेच सोबती
मोह सुखांचा यत्न करोनी टाळत आलो
सोबत नव्हती तरी स्वतःशी बोलत आलो
नको एकही मला कवडसा जगण्यासाठी
काय चांगले जगात उरले बगघण्यासाठी?
ओजस्वाला काळोखाने फासत आलो
सोबत नव्हती तरी स्वतःशी बोलत आलो
काय लिहावे आत्मचरित्री? कागद कोरा
आवडते ना मला पिटायाला दिंडोरा
चुरगळलेल्या चिठोर्यातही मावत आलो
सोबत नव्हती तरी स्वतःशी बोलत आलो
शिल्पकार मी माझा आहे, सत्त्य सांगतो
बेफिकिरीने मनास पटते तसे वागतो
मी माझ्या कर्माचे ओझे पेलत आलो
सोबत नव्हती तरी स्वतःशी बोलत आलो
गतजन्माचे सार्थक झाले मृत्त्यू होता
नवीन जन्मी अपुल्या हाती अपुली सत्ता
सुखदु:खाच्या झोक्यावर हिंदोळत आलो
सोबत नव्हती तरी स्वतःशी बोलत आलो
निशिकांत देशपांडे.मो. क्र.९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com
No comments:
Post a Comment