आज उमलली कळी लाजरी

मंद हवेच्या झोक्यावरती
मीत मनीचे गुणगुणले मी
आज उमलली कळी लाजरी
गोड अनुभुती, शिरशिरले मी

गेले असता भल्या पहाटे
फुले वेचण्या प्राजक्ताची
गंध घेउनी झुळूक येता
सळसळली पाने झाडाची
अंगावरती टपटपलेल्या
दवबिंदूंनी थरथरले मी
आज उमलली कळी लाजरी
गोड अनुभुती, शिरशिरले मी

चिउकाऊच्या गोष्टी सरल्या
स्वप्न गुलाबी पडू लागले
गोंधळ सारा किती अनामिक !
भाव आगळे मनी जागले
"तारुण्याशी हात मिळव तू"
कानी माझ्या कुजबुजले मी
आज उमलली कळी लाजरी
गोड अनुभुती, शिरशिरले मी

मला न कळले काय जाहले
कुठे तरी मन हरवुन असते
आरशात मी बघता बघता
कारण नसता गाली हसते
बिंब सांगते हळूच कानी
किती अताशा रसरसले मी
आज उमलली कळी लाजरी
गोड अनुभुती, शिरशिरले मी

मधाळ नजरा पुन्हा पुन्हा का
वळून माझ्यावरती पडती?
जणू वादळी सापडलेली
मी मिणमिणती असाह्य पणती
मुक्त बालपण कुठे हरवले?
लाख बंधने, हिरमुसले मी
आज उमलली कळी लाजरी
गोड अनुभुती, शिरशिरले मी

भावी युवराजाच्या स्वप्नी
रोमांचित मी झाले कणकण
इंद्रधनूचे चित्र रेखता
सुखावले अंतरी, तरी पण
मातपित्यांना कसे मुकावे !
उशीत रात्री मुसमुसले मी
आज उमलली कळी लाजरी
गोड अनुभुती, शिरशिरले मी


निशिकांत देशपांडे मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

रह गये

मंज़िल न मिल सकी तो क्या?
राह चलते तो रह गये

सपने न दिख सके तो क्या?
आँख मलते तो रह गये

पत्थर दिल मिले है तो क्या?
खुद पिघलते तो रने

नज़रोंसे न पिलाये तो क्या?
ज़हर निगलते तो रह गये

ज़ख्म़ कितनेभी दिये है तो क्या?
सब भूलते तो रह गये

रोशन नही शमा है तो क्या?
आशिक जलते तो रह गये

मुरझाया हुआ समा है तो क्या?
फूल खिलते तो रह गये

बादाल घने न छये तो क्या?
अश्कं गलते तो रह गये.


निशिकांत देशपांडे मो.क्र.९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

अस्तित्वाची लाज वाटते

पिढी दर पिढी ठायी ठायी दु:ख भोगते
मलाच माझ्या अस्तित्वाची लाज वाटते

जन्मताच मी रडले, कोणी हसले नाही
दारावरती तोरण साधे सजले नाही
दिव्या ऐवजी ज्योत जन्मली, माय कोसते
मलाच माझ्या अस्तित्वाची लाज वाटते

दादाला तर आई घेते खांद्यावरती
जरी धाकटी, चालत असते ओझे हाती
तो खेळाया जातो अन् मी घरी रांधते
मलाच माझ्या अस्तित्वाची लाज वाटते

कधी द्रौपदी, कधी अहिल्या, कधी जानकी
जन्म वेगळे दु:ख भोगणे माझ्या लेखी
पुराणातला स्त्रीचा महिमा फक्त वाचते
मलाच माझ्या अस्तित्वाची लाज वाटते

सभोवताली सर्व श्वापदे आसुसलेली
हरिणीसम मी सदैव असते भेदरलेली
गुदमरते पण बुरख्याने मी मला झाकते
मलाच माझ्या अस्तित्वाची लाज वाटते

परीघ माझा कुणी आखला मला न ठावे
घाण्याच्या बैलासम मी दिनरात फिरावे
श्वास सोडण्या शेवटचा मी वाट पाहते
मलाच माझ्या अस्तित्वाची लाज वाटते

चार पुस्तके वाचुन पूर्वा दिसू लागली
उजेड घ्याया कवेत आता आस जागली
उध्दाराया राम नको मज मीच चालते
अस्तित्वाची मला अताशा शान वाटते

निशिकांत देशपांडे मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

मन का थरथरले?

गुलाब, चाफा, जुई, मोगरा
अंगणात नव्हतेच बहरले
फेसबुकावर तुला पाहता
गंधाळुन मन का थरथरले?

मोहरलो मी आज अचानक
नाव तुझे अन् फोटो दिसता
भूतकाळच्या झंझावाती
फिरू लागलो बघता बघता
तुझ्या हासर्‍या शिडकाव्याने
बीज आठवांचे अंकुरले
फेसबुकावर तुला पाहता
गंधाळुन मन का थरथरले?

करून चिमणीच्या दाताने
अर्धा अर्धा पेरू वाटुन
घालमेल अंतरात होते
खातानाचा प्रसंग आठवुन
चिनगारीवरच्या राखेला
आज कशाला तू फुंकरले?
फेसबुकावर तुला पाहता
गंधाळुन मन का थरथरले?

गावाकडच्या शाळेमध्ये
रोज भेटणे, हसणे, रुसणे
प्रेम काय हे माहित नसता
नजरांना नजरांचे भिडणे
पौगंडावस्थेत आपुले
विश्व जणू होते मंतरले
फेसबुकावर तुला पाहता
गंधाळुन मन का थरथरले?

पुरे जाहले खेळ खेळणे
व्हर्च्युअल संगे उडण्याला
फोर्मॅटिंग मी माझे केले
अ‍ॅक्च्युअल संगे जुळण्याला
क्लिकवर नाही, हाकेवरती
प्रिया पाहुनी मन शिरशिरले
फेसबुकावर तुला पाहता
गंधाळुन मन का थरथरले?

भेट आजची तुझी अधूरी
शुभशकून हा एक असावा
जरूर भेटू दोघे आपण
मनात किंतू जरा नसावा
स्वागत करण्या पायघड्यांना
आजच आहे मी अंथरले
फेसबुकावर तुला पाहता
गंधाळुन मन का थरथरले?


निशिकांत देशपांडे मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--nishides1944@yahoo.com

यादोंके बादल

जिंदगी मे जहर घुलाने आये
यादों के बादल रुलाने आये

गजल गायी थी शायरों के साथ
नज्म लिखी थी याद है वह रात
शमा बुझाकर, जलाने आये
यादों के बादल रुलाने आये

तडप कैसी है, मुश्किल है जीना
जहर यादोंका मिश्किल है पीना
चुरा कर नींद, सुलाने आये
यादों के बादल रुलाने आये

गये होंगे कहीं और के साथ
आईना देख डरे और है बात
दाग दामन का धुलाने आये
यादों के बादल रुलाने आये

जब सुनी आहट मेरी कोठी पर
शर्तिया थे तब नशे की चोटी पर
गलत हम समझे, बुलाने आये
यादों के बादल रुलाने आये

आये तो क्या आये! देर के बाद
हौसला रखे क्या मौत के बाद?
कफन मेरा वो सिलाने आये
यादों के बादल रुलाने आये


निशिकांत देशपांडे मो.क्र.९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

 

प्रकाश आहे मला पुरा

नकोय सागर, नकोत लाटा
झुळझुळणारा हवा झरा
गाभार्‍यातिल मंद दिव्याचा
प्रकाश आहे मला पुरा

दु:ख पाचवीला पुजलेले
किती म्हणूनी रडावयाचे?
साध्या साध्या आनंदाला
उगाच का मग मुकावयाचे
कुंडीमध्ये गुलाब लाउन
फुलास बघणे छंद बरा
गाभार्‍यातिल मंद दिव्याचा
प्रकाश आहे मला पुरा

पैसा, आडका, जमीन जुमला
असून आनंदास पारखे
खळखळ हसती, खुशीत जगती
गरीब ते माझ्याच सारखे
मला हवे ते उधळत असते
मुक्त कराने वसुंधरा
गाभार्‍यातिल मंद दिव्याचा
प्रकाश आहे मला पुरा

दारिद्र्याचा शाप असूनी
सुखात जगला प्रश्नासंगे
किती सुदामा भाग्यवान तो
गुरे राखली कृष्णासंगे
तृप्त जाहला यादव राणा
पोह्याचा खाऊन चुरा
गाभार्‍यातिल मंद दिव्याचा
प्रकाश आहे मला पुरा

वैषम्याचे मळभ दाटता
वेळ सरकता सरकत नाही
मीच शोधला उपाय यावर
प्रयत्न करण्या हरकत नाही
ब्रह्मानंदी टाळी लागे
आळविता मी सप्तसुरा
गाभार्‍यातिल मंद दिव्याचा
प्रकाश आहे मला पुरा

मयसभेत या सुखदु:खाच्या
तारतम्य का असे हरवले?
नवीन व्याख्या लिहून खोट्या
कुणी कुणाचे कान भरवले?
भ्रामक, आता सत्त्य वाटते
वर्ख भासतो खराखुरा
गाभार्‍यातिल मंद दिव्याचा
प्रकाश आहे मला पुरा


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

कोणासाठी थांबत नाही

खुशाल चेंडू जगात कोणी

कोणाचेही मानत नाही

चंगळवादी जगी कुणीही

कोणासाठी थांबत नाही

गतकालाचे सोनेरी क्षण

आठवतो अन् गुदमरतो मी

आयुष्याच्या सायंकाळी

इतिहासातच गुरफटतो मी

वर्तमान वांझोटा आहे

विशेष हाती लागत नाही

चंगळवादी जगी कुणीही

कोणासाठी थांबत नाही

टोच नसावी तरी टोचते

काळजास का शल्य एवढे?

कुणी न उरले, उडून गेले

जीवनात जोडले जेवढे

एक कवडसा उजेडही पण

देव अताशा धाडत नाही

चंगळवादी जगी कुणीही

कोणासाठी थांबत नाही

खचून गेलो कष्ट करोनी

रोज कमवण्या दोन भाकरी

धीर द्यावया कुणी म्हणाले

जीवन आहे एक लॉटरी

वाट पाहिली युगेयुगे मी

कधी निघाली सोडत नाही

चंगळवादी जगी कुणीही

कोणासाठी थांबत नाही

स्वैराचारी नव्या पिढीला

उपदेशाचे किती वावडे !

पाश्चांत्त्यांच्या अनुकरणाचे

स्तोम माजले आज केवढे !

"मूग गिळोनी गप्प बसावे"

परंपरा मी तोडत नाही

चंगळवादी जगी कुणीही

कोणासाठी थांबत नाही

आज ठरवले ललकारावे

जीवनास निधड्या छातीने

अंधाराला कशास भ्यावे

मंद तेवणार्‍या ज्योतीने?

भीक मागण्या देवापुढती

हात अता मी जोडत नाही

चंगळवादी जगी कुणीही

कोणासाठी थांबत नाही

निशिकांत देशपांडे मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३

विषय: काव्यलेखन

क्यों इतनी देरसे?

इंतज़ार खत्म हुआ
आये आप प्यारसे
आना ही था एक दिन तो
क्यों इतनी देरसे?

बहारें तो आ ही गयी
लेकर साथ बसंत
मग़र पतझड का अंत

क्यों इतनी देरसे?

फूल खिले डाल पर
जैसे हुआ सवेरा
रुक़्सत घना अंधेरा
क्यों इतनी देरसे?

तारकायें रहते हुए
धूमिल था आकाश
चंद्रमा लाया प्रकाश
क्यों इतनी देरसे?

जीवन सारी खोज की
समंदर के तले
आखिर मोती मिले
क्यों इतनी देरसे?

जिंदगी की पहेली
बनी एक कहानी
ग़ज़ल बनी रुहानी
क्यों इतनी देरसे?

निशिकांत देशपांडे मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

फँतासी ( fantasy )

आदत लगी है आजकल
सपने अजब दिखने लगे
ज़िंदगीके चैन सभी
बेमोल अब बिकने लगे

विरान हो जब ज़िंदगी
फँतासी कुछ दे सहारा
पलही सही छाये हँसी
लगने लगा जीवन दुलारा

सपनोंवाली इस गली मे
ढूंड कर गम ना मिले
हर तरफ दिखने लगे
खुशियोंके बस अब सिलसिले

फँतासी तो फँतसी है
इसमे नही शिकवा गिला
प्यार का एक बूंद पाकर
जैसे लगे सागर मिला

अमावसको भी रहे
चंद्रमा मेरे साथ मे
दूर तू होकर तेरा
आँचल हो मेरे हाथ मे

फँतासी बन जांऊ उनकी
फँतासी अपनी मेरी
फँतासीमे चांहू ख्वाइश
हो पूरी हरेक मेरी

फँतासी जिसने बनाई
शुक्रिया हम करने लगे
गर्म रेतकी ढेर मे
दिखने हमे झरने लगे

रब करे सबको मिले
काफ़िले सपनो भरे
खण्डहरसी ज़िंदगी मे
चमन लाये रंग भरे


निशिकांत देशपांडे मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

नखशिखांत मी कसाब आहे ( कसाबचे अखेरच्या क्षणी काय मनोगत असेल? याची कल्पना करत लिहिलेली रचना. सहाजिकच कांही उर्दू शब्द आले आहेत. )

जिहाद आहे जुनून माझा
परिचय अजमल कसाब आहे
खरे सांगतो करणीनेही
नखशिखांत मी कसाब आहे

मज सांगितले, जिहादात मी
शहीद झालो जर लढताना
अल्ला देइल हजार पोरी
बनेन तिकडे मी मस्ताना
बक्षिस घेण्या कैक मारले
चुकता केला हिसाब आहे
खरे सांगतो करणीनेही
नखशिखांत मी कसाब आहे

काच मनाला बिलकुल नाही
गुन्हेगार मज जरी ठरवले
पाप कशाचे? मी जे केले
कानी माझ्या जसे भरवले
माझ्या देशी मजला आदर,
मान मरातब, रुबाब आहे
खरे सांगतो करणीनेही
नखशिखांत मी कसाब आहे

मी केलेल्या कुकर्मांमुळे
नर्क मिळाला यदाकदाचित
स्वर्गाच्या सीमेवर सुध्दा
घुसखोरी मी करेन निश्चित
कुणात हिंम्मत, धर्मांधांना,
विचारायची जवाब आहे?
खरे सांगतो करणीनेही
नखशिखांत मी कसाब आहे

लोक तंत्र अन् न्याय प्रक्रिया
प्रसन्न झालो इथे बघूनी
कसा भाळलो शत्रूवर मी!
द्वेश दाटला मनी असूनी
नावामध्ये "पाक" तरी पण
सारे तिकडे खराब आहे
खरे सांगतो करणीनेही
नखशिखांत मी कसाब आहे

नोंदवली मी मनात माझ्या
शेवटची जी माझी इच्छा
जन्म मिळावा भरतात मज
नेक आदमी बनण्या सच्चा
सत्त्यमेव जयतेच्या देशी
हरेक बंदा जनाब आहे
खरे सांगतो करणीनेही
नखशिखांत मी कसाब आहे


निशिकांत देशपांडे  मो.क्र.९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

तारा तुटला

मूक रुदन आक्रोश जाहले
बांध मनाचा होता फुटला
नजरा खिळल्या लाखो ज्यावर
तोच नेमका तारा तुटला

विझलेल्या राखेत तयांनी
स्फुल्लिंगांना शोधशोधले
मरगळलेल्या तरुण पिढीला
अभिमानाचे पाठ शिकवले
मशाल हाती संघर्षाची
देता जो तो पेटुन उठला
नजरा खिळल्या लाखो ज्यावर
तोच नेमका तारा तुटला

सिंहगर्जनेहून भयानक
डरकाळी वाघाची होती
ऐकुन पाचावरती धारण
बसलेली कोल्ह्यांची होती
एक हाक अन् रस्त्यावरती
हरेक सैनिक होता लढला
नजरा खिळल्या लाखो ज्यावर
तोच नेमका तारा तुटला

मीच पुरोगामी दावाया
हिंदुत्वावर टिका करावी
झुगारून संकेत दरिद्री
हिंदुत्वाची कास धरावी
हिंदुह्रदय साम्राटांनी हा
मूलमंत्र सर्वांना दिधला
नजरा खिळल्या लाखो ज्यावर
तोच नेमका तारा तुटला

राजकारणी किती गिधाडे
शेवटच्या यात्रेत पाहिली
आज उद्याचा स्वार्थ साधण्या
प्रेतावरती फुले वाहिली
चितेवरी सत्तेचा गुंता
असेल का हो कुणास सुटला
नजरा खिळल्या लाखो ज्यावर
तोच नेमका तारा तुटला

हिमलयासम अशी माणसे
संपतात, भ्रम कधी नसावा
काम अधूरे पूर्ण कराया
पुनर्जन्म घेतला असावा
नैराश्याला पण आशेचा
नवा धुमारा असेल फुटला
नजरा खिळल्या लाखो ज्यावर
तोच नेमका तारा तुटला


 ( आदरणीय कै. बाळासाहेब ठाकरे यांना एका मूक चाहत्याची श्रध्दांजली )








निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

तेजोमय मी विश्व पाहिले

ठोकरून मी जहाल वास्तव
आनंदाचे गीत गाइले
अंधाराला उशास घेउन
तेजोमय मी विश्व पाहिले

लक्ष्मणरेषा पार जराशी
केली मी, थयथयाट झाला
हेच जानकीने केल्याने
लंकेचा नायनाट झाला
कधी कधी बेबंद जगावे
मला जरासे मीच शिकविले
अंधाराला उशास घेउन
तेजोमय मी विश्व पाहिले

हातामधुनी काल निसटला
कुणास ठावे काय उद्याला
आज फक्त हा माझा आहे
मनाप्रमाणे जगावयाला
मिठीत घेउन "आज" बरोबर
नात्यांचे मी गोफ गुंफिले
अंधाराला उशास घेउन
तेजोमय मी विश्व पाहिले

आनंदाचे अन् दु:खाचे
असणे नसणे मला न कळले
मी अनुभवले दु:खाचेही
आनंदाशी नाते जुळले
जीवन जगलो पूर्ण, जणू मी
अमृत कलशातील प्राशिले
अंधाराला उशास घेउन
तेजोमय मी विश्व पाहिले

छान दिवाळी घरात माझ्या
रोज साजरी करीत असतो
मस्त कलंदर, कधी उद्याची
मनात चिंता ठेवत नसतो
अंतरात झगमगाट आहे
दीप ना जरी कधी लावले
अंधाराला उशास घेउन
तेजोमय मी विश्व पाहिले

काय कारणे देवकृपेची
डोक्यावरती सदा सावली
कर्मकांड, वारी ना करता
देत राहिली विठू माउली
पाणाउन मी त्याच्या चरणी
एक सुगंधी फूल वाहिले
अंधाराला उशास घेउन
तेजोमय मी विश्व पाहिले


निशिकांत देशपांडे मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

मला न कळले

सखे जरी ते माझे आहे मला न कळले
तुला वाटते मनास माझ्या तू ओळखले

दगडाचे मन माझे आहे भाग्यवान तू
नाव कोरले तुझेच त्यावर नीट जाण तू
आल्या गेल्या कैक, कुणी ते पुसू न शकले
तुला वाटते मनास माझ्या तू ओळखले

बावरते मन तुझ्याविना का ठाउक आहे?
एकलपणचे दु:ख तयाला घाउक आहे
वठल्या माझ्या मनास अंकुर कधी न फुटले
तुला वाटते मनास माझ्या तू ओळखले

निघून गेली वळ नको ना अता इशारे!
मृगजळात का कुणी पाहिले कधी फवारे?
आनंदाला लिलावात मी कालच विकले
तुला वाटते मनास माझ्या तू ओळखले

नदी आटली तरी किनारी कसे बसावे?
झुळझुळ सरली भळभळ आली कसे हसावे?
ठसठसणार्‍या दु:खालाही मी पांघरले
तुला वाटते मनास माझ्या तू ओळखले

जुनेच आठव, हरवुन जातो, मन पाझरते
शिळ्या कढीला ऊत आणाया मज आवडते
मोहरते मन पान जरी का आहे पिकले
तुला वाटते मनास माझ्या तू ओळखले


निशिकांत देशपांडे  मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yhoo.com

बस डे वरती पुणे भाळले

(बस डे चे टीव्ही वरील वार्तांकन पाहून आणी माझे फेसबुक मित्र सिध्देश म्हात्रे यांच्या सुचनेवरून तयार झालेली कविता)

सत्कर्माचे रोप लागले बघता बघता
बस डे वरती पुणे भाळले बघता बघता

कधी नव्हे ती गाड्यांना अंघोळ लाभली
हरेक गाडी नजरेमध्ये भरू लागली
रूपवतींनी लक्ष वेधले फिरता फिरता
बस डे वरती पुणे भाळले बघता बघता

रुंद केवढे रस्ते इथले ! आज उमगले
किती सुखावह तुरळक ट्रॅफिक मला समजले
बरे वाटले श्वास मोकळे भरता भरता
बस डे वरती पुणे भाळले बघता बघता

नको पक्ष अन् विपक्ष, सारे एकमताने
भाग्य लिहू या आपण अपुले विश्वासाने
पंखांना बळ आज लाभले उडता उडता
बस डे वरती पुणे भाळले बघता बघता

जसे वाहिले उपक्रमाच्या दिवशी वारे
तसेच वागू भान ठेउनी सदैव सारे
स्वप्न जागऊ मनी आगळे जगता जगता
बस डे वरती पुणे भाळले बघता बघता


निशिकांत देशपांडे मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com