जगून झाले जीवन आता
करीत बसतो हरी हरी
सुरकुतलेल्या नैराश्याची
हीच कहाणी घरोघरी
धरून ठेका तालावरती
नाच नाचलो, नाचविले
टप्पा, ठुमरी गात तराने
आयुष्याला जोजविले
गळ्यात उरली फक्त वेदना
मैफिल आता एकसुरी
सुरकुतलेल्या नैराश्याची
हीच कहाणी घरोघरी
आठवणींचे पाश गळ्याचे
जरा सैलसर करून घ्या
नको नको ते विसरायाला
यत्न करोनी शिकून घ्या
कृतज्ञ सार्या अपुल्यांचा पण
भार नसावा कुणावरी
सुरकुतलेल्या नैराश्याची
हीच कहाणी घरोघरी
कशी वागते पिढी आजची?
तुमचा हस्तक्षेप नको
निर्णय घेण्या सक्षम सारे
ज्येष्ठांचा अक्षेप नको
हवा उद्याचा सल्ला त्यांना
नको कालचा खरोखरी
सुरकुतलेल्या नैराश्याची
हीच कहाणी घरोघरी
सुखदु:खाला कुणी पाहिले?
जरी नांदते तुम्हासवे
नसलेल्यांना आहे म्हणुनी
बघावेत का उगा थवे?
मीच मला समजावत असतो
अहोरात्र हे परोपरी
सुरकुतलेल्या नैराश्याची
हीच कहाणी घरोघरी
निशिकांत देशपांडे, पुणे.
मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
No comments:
Post a Comment