सुखात जगलो

हात धरोनी हाती, दोघेही मोहरलो
सहवासाची अनेक वर्षे सुखात जगलो

ग्रिष्म असोनी मल्हाराचे सूर छेडले
वादी अन् संवादी स्वरही चिंबचिंबले
राग असोनी अनवट दोघेही गुणगुणलो
सहवासाची अनेक वर्षे सुखात जगलो

रंगपंचमी जीवन सारे रंग उधळले
रंग टाकले जे अंगवर, मनात रुजले
कधी वेगळे आपण दोघे कुणा न दिसलो
सहवासाची अनेक वर्षे सुखात जगलो

अल्पायुष्यी बहार असते अनुभवायला
वसंत अमुचा नकार देतो मावळायला
रोमांचांना पांघरुन दोघे शिरशिरलो
सहवासाची अनेक वर्षे सुखात जगलो

येत नसोनी जरा व्याकरण, शब्द वेचले
आठवणींच्या मोत्यांना धाग्यात ओवले
आत्मकहाणी वाचत दोघे धुक्यात रमलो
सहवासाची अनेक वर्षे सुखात जगलो

आयुष्याची जरी सांगता दु:खी असते
पुनर्जन्म ही खळखळणारी उर्मी बनते
पहाट दिसता नवजन्माची, खुशीत हसलो
सहवासाची अनेक वर्षे सुखात जगलो


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३