मनी सजवले होते

रेतीवरती तुझे लिहावे
नाव ठरवले होते
पुसतिल लाटा नाव म्हणोनी
मनी सजवले होते

नसे पौर्णिमा आज तरी पण
लाटावरती लाटा
भाव अनावर, दहा दिशांना
तुझ्या शोधती वाटा
दिशा आकरावी शोधाया
पाय भटकले होते
पुसतिल लाटा नाव म्हणोनी
मनी सजवले होते

कधी वाटते दिल्यास जखमा
अनेक भळभळणार्‍या
सात्य हेच की आठवणी त्या
अखंड झुळझुळणार्‍या
विरहाच्या गर्भात खुशीचे
बी अंकुरले होते
पुसतिल लाटा नाव म्हणोनी
मनी सजवले होते

बाण जिव्हारी जरी लागला
हसावयाचे असते
मौनालाही खूप बोलके
करावयाचे असते
रिवाज प्रेमामधले सारे
खूप गिरवले होते
पुसतिल लाटा नाव म्हणोनी
मनी सजवले होते

चंद्रकुळीची तू कन्या, मी
चकोरकुळचा राजा
वाट बघावी ना थकता हा
स्वभाव आहे माझा
युगांतरीच्या प्रवासात ना
स्वप्न हरवले होते
पुसतिल लाटा नाव म्हणोनी
मनी सजवले होते

भेट न झाल्यामुळे कदाचित
ध्येय मिळाले जगण्या
ध्येय गाठता, प्रश्न केवढा !
उरे न काही करण्या
जन्मोजन्मी तरी मृगजळा !
तुला हुडकले होते
पुसतिल लाटा नाव म्हणोनी
मनी सजवले होते


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com