व्यर्थ तृणा का थरथरसी तू?
दवबिंदूंचे लेउन मोती
क्षणेक ज्यांची साथ लभते
मिरवावे का त्यांना माथी?
सुखदु:खाचे आपण अपुल्या
शिल्पकार का कधी नसावे?
ध्येय स्वयंभू बनावयाचे
गाठायाला कष्ट करावे
शोध सुखांचा आत आपुल्या
घ्यावा, दुसरी नकोत नाती
क्षणेक ज्यांची साथ लभते
मिरवावे का त्यांना माथी?
असाच मी मोहरलो होतो
हात कुणाचा हाती येता
जगा वाकुल्या दावत होतो
धुंदीमध्ये जगता जगता
वसंत आला निघून गेला
ग्रिष्म जाहला जीवन साथी
क्षणेक ज्यांची साथ लभते
मिरवावे का त्यांना माथी?
शिंपल्यातल्या मोत्यासम मी
मनात जपल्या खास क्षणांना
आठवताना प्रत्त्यय येतो
तुझाच माझ्या रोमांचांना
पुलकित होणे, हरवुन जाणे
मी अनुभवतो विरान राती
क्षणेक ज्यांची साथ लभते
मिरवावे का त्यांना माथी?
हेच खरे, सहवास सखीचा
सदैव देतो धुंदी, दरवळ
असो क्षणाची प्रेम कहाणी
अखंड नांदे हिरवळ हिरवळ
उजेड द्याया मंद तेवती
आठवणींच्या मनात वाती
क्षणेक ज्यांची साथ लभते
मिरवावे का त्यांना माथी?
निशिकांत देशपांडे. मो. क्र.९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com
