एका प्रशांत समयी

अशाच एका प्रशांत समयी
आठवणींचे झुंड भेटले
गतआयुष्यी हरवुन जाता
आजक्षणीचे मळभ संपले  

सागर लहरी बघता बघता
उंच मनोरे बांधत होतो
असे करू या, तसे करू या
दोघेही हिंदोळत होतो
सूर मारता तळात दिसले
आठवणींचे कैक शिंपले
गतआयुष्यी हरवुन जाता
आजक्षणीचे मळभ संपले

दाट धुक्याच्या आड हरवला
समृद्धीचा काळ आपुला
प्रभात किरणे कुठे न दिसती
सूर्य असा हा कुठे झोपला?
पहाटच्या पूर्वेस कुणी हे
अंधाराचे रंग फासले?
गतआयुष्यी हरवुन जाता
आजक्षणीचे मळभ संपले

वर्तमान हा असा कफल्लक
दिवाळखोरी अस्तित्वाची
श्वास घ्यावया जीवन जगतो
तऱ्हा कशी ही आयुष्याची?
भविष्य कसले? उतरण येता
चढावयाचे स्वप्न भंगले
गतआयुष्यी हरवुन जाता
आजक्षणीचे मळभ संपले

शाप असो वरदान असो हे
जगावयाचा प्रघात आहे
एल्गाराची, विद्रोहाची
उर्मी माझ्या मनात आहे
लढावयाचे भाव जीवना !
भणंगाचिया मनी नांदले
गतआयुष्यी हरवुन जाता
आजक्षणीचे मळभ संपले


निशिकांत देशपांडे.मो. क्र.९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com