Tuesday, July 22, 2014

शब्दफुलांना वेचवेचले


शब्दफुलांना वेचवेचले
भाव मनीचे गुंफायाला
या कवितांनो, अन् गझलांनो
वयस्क दु:खे लिहावयाला

झुळझुळणारी माझी कविता
सुरकुत्यात का अडकुन बसते?
आठवणींच्या दलदलीत ती
प्रचंड गुदमर सोसत असते
शैशव, यौवन थडग्यामधले
शब्द लागती खणावयाला
या कवितांनो, अन् गझलांनो
वयस्क दु:खे लिहावयाला

बडबडगीते अता संपली
विरान घरट्यावरती लिहितो
श्रावणातल्या कविता सोडुन
कलमेमधुनी मी ओघळतो
ओठावरचे हास्य कालचे
आज लागले रडावयाला
या कवितांनो, अन् गझलांनो
वयस्क दु:खे लिहावयाला

आयुष्याची दिशा बदलली
पुढे काय? हे मला कळेना
साथ सोडली प्रत्त्येकाने
हात धराया कुणी मिळेना
गूढ प्रदेशी अशी कशी ही
वाट लागली वळावयाला?
या कवितांनो, अन् गझलांनो
वयस्क दु:खे लिहावयाला

सहवासाने या जगातले
भलेबुरे सारे आवडते
म्हणून माझ्या सायंकाळी
दु:ख, सुखांच्या छटा खुलवते
आयुष्याच्या कलेवरावर
प्रेम लागले जडावयाला
या कवितांनो, अन् गझलांनो
वयस्क दु:खे लिहावयाला

प्रवास करताना शेवटचा
कधीच नसते बांधाबांधी
दु:ख कशाला मावळण्याचे?
नवजन्माची असते नांदी
उत्साहाचे, उन्मेषाचे
गीत लागले सुचावयाला
या कवितांनो, अन् गझलांनो
वयस्क दु:खे लिहावयाला


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

Friday, July 18, 2014

वावर तुझिया आठवणींचा



यत्न करोनी थकलो आता
नको सोहळा पाठवणीचा
आयुष्याच्या स्मृतिपटलावर
वावर तुझिया आठवणींचा

जशी जाहली ओळख अपुली
रोज भेटणे अन् कुजबुजणे
रंग कुंचल्याविनाच भावी
स्वप्नांमध्ये छटा खुलवणे
चांदणरात्री जिथे भेटलो
उजाड भासे पार शनीचा
आयुष्याच्या स्मृतिपटलावर
वावर तुझिया आठवणींचा

धरतीवरती पाय टेकले
जशी भंगली स्वप्ने सारी
आषाढी कार्तिकीच नाही
आठवणींची सदैव वारी
विशाल केले ह्रदय, सुटाया
प्रश्न स्मृतिंच्या साठवणीचा
आयुष्याच्या स्मृतिपटलावर
वावर तुझिया आठवणींचा

सोड जगाचे, तुला न माझे
दु:ख कधी जाणवले होते
अंधाराच्या पडद्यामागे
चार थेंब ओघळले होते
"ज्याचे जळते, तयास कळते"
आज उमगला अर्थ म्हणीचा
आयुष्याच्या स्मृतिपटलावर
वावर तुझिया आठवणींचा

आठवणींच्या तनात, माझ्या
आयुष्याचे पीक वाळले
खुरपण निंदन केल्यावरही
तन फोफावुन जास्त माजले
खरे सांगतो आठव येता
मनी दरवळे गंध झणीचा
आयुष्याच्या स्मृतिपटलावर
वावर तुझिया आठवणींचा

अंधाराच्या गावी असुनी
पूर्व दिशेची ओढ जिवाला
ग्रिष्म तरीही ढग आकाशी
बघावयाची खोड मनाला
कधी तरी नाचेल अंगणी
पंख पसरुनी मोर मनीचा
आयुष्याच्या स्मृतिपटलावर
वावर तुझिया आठवणींचा


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com






Saturday, July 5, 2014

अखंड चालू प्रवास आहे


अनामिकाचा सातत्त्यने
शोध घ्यायचा प्रयास आहे
रस्ता माझा मी रस्त्याचा
अखंड चालू प्रवास आहे

ध्येय गाठले एक तत्क्षणी
नवे दूरचे दिसू लागते
जोमाने मग चालायाची
आस नव्याने मनी जागते
ध्येय गाठल्यावरती अंतिम
जीवन जगणे भकास आहे
रस्ता माझा मी रस्त्याचा
अखंड चालू प्रवास आहे

मैफिलीतले माझे गाणे
टाळ्या घेई क्षणाक्षणाला
उत्तररात्री रंग चढे अन्
कैफ केवढा तनामनाला!
मैफिल सरली, वयोपरत्वे
धार न उरली सुरास आहे
रस्ता माझा मी रस्त्याचा
अखंड चालू प्रवास आहे

ओढ सुखाची असून सुध्दा
दु:खासंगे खुशीत होतो
शुध्द झळाळी मिळवायाला
आयुष्याच्या मुशीत होतो
वेदनेतही झरा सुखाचा
झुळझुळतो हा कयास आहे
रस्ता माझा मी रस्त्याचा
अखंड चालू प्रवास आहे

प्रवासातली तर्‍हा निराळी
खाचा, खळगे, वाट वाकडी
वळणावरती वळता कळते
खूप चाललो, पुढे तोकडी
संपत आला प्रवास कळता
कोरड पडते घशास आहे
रस्ता माझा मी रस्त्याचा
अखंड चालू प्रवास आहे

क्षितिजापुढती गूढ प्रदेशी
भगवंताचा वास असावा
पाय वळावे त्याच दिशेने
जिकडे तारणहार  दिसावा
लाख योजने दूर असू दे
ओढ लागली मनास आहे
रस्ता माझा मी रस्त्याचा
अखंड चालू प्रवास आहे


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com